اولین دلنوشته مامان برای ملوسکم

تقدیم به حسنای عزیزم

دختر ملوسم 4 ماهه که تو قدم به زندگی من و بابا گذاشتی. چه لحظات شاد و دل انگیزی رو باهم می گذرونیم. روزها و شب هایی که تصورش رو نمی کردم، شب های شب بیداری برای گریه های کولیکی ات، روزهای خوشحالی کنار دخملی که اوایل همش زور می زد. چه زیبا بود اول بار که لبخند زدی، اول بارکه خزیدی، اول بار که نگاهم کردی، چه دل انگیز بود اول بار که دیدمت، لحظه ای که قابل وصف و نوشتن نیست. بعد از 9 ماه انتظار، بعد از 4 ساعت در اتاق عمل و ریکاوری بودن.  تو امروز یعنی همه ی دنیای من، همه ی رویای من. امروز آرزوهایم در بالندگی تو خلاصه میشه.

تو را چون باد و باران دوست دارم                  مثال صد بهاران دوست دارم

عروسکم این روزها از پشت به شکم برمی گردی و بعد شروع می کنی به گریه کردن. امروز صبح برای اولین بار برای خودت بازی کردی و بعد ناگهان دیدم دیگه صدایی ازت نمی یاد. خیلی ترسیدم دوئیدم طرفت و با تعجب دیدم که طاقباز به خواب رفتی روت پتو انداختم نیم ساعت همونطوری خوابیدی این حالت امروز سه بار تکرار شد. انگشت خوردنت که خیلی شدید شده هر چی سعی می کنم پستونک بخوری اما نمی شه که نمی شه  دستت رو مشت می کنی و میندازی تو دهنت.

                                                                                                                        چهارشنبه 7/9/ 92